Silikon Vadisi nükleer enerji konusunda neden bu kadar sıcak ve bunun endüstri için anlamı

Silikon Vadisi ve diğer teknoloji merkezlerindeki risk sermayedarları, tarihte ilk kez nükleer enerjiye yatırım yapıyor. Bu, yörüngesini ve inovasyon hızını değiştiriyor.

10 nükleer girişimde kişisel yatırımları olan uzun süredir risk sermayedarı olan Ray Rothrock , CNBC'ye verdiği demeçte, "1970'lerin sonundaki altın çağından bu yana nükleer enerjide bir canlanma olmadı" dedi.

Şimdi, bu değişiyor. "Daha önce hiç bu tür bir yatırım görmemiştim. Hiç."

Mikro reaktör kuruluşu Oklo'nun CEO'su Jacob DeWitte, Y Combinator girişim inkübatörünün bir parçası olduğu 2014 yılında para toplamaya başladığından beri manzaranın önemli ölçüde değiştiğini söylüyor.

DeWitte CNBC'ye verdiği demeçte, "Daha fazla yatırımcı ilgileniyor, daha fazla yatırımcı alandan heyecan duyuyor ve özen göstermek ve burada ne yapacaklarını bilmek için daha akıllı hale geliyorlar – ki bu iyi," dedi.

MIT'de ekonomist ve öğretim görevlisi olan John Parsons , özel yatırımdaki bu artışın sektör için olumlu olacağını kabul ediyor.

CNBC'ye konuşan Parsons, "Yeni bakış açılarına sahip olmanın gerçekten iyi olduğunu düşünüyorum." Nükleer enerji "çok karmaşık bir bilim ve federal hükümet ve bu ulusal laboratuvarlar tarafından destekleniyor. Ve bu çok küçük bir insan çemberi. Ve bu çemberi genişlettiğinizde, birçok yeni zihin, farklı düşünce elde edersiniz. , çeşitli deneyler."

Parsons, herhangi bir sektörde, işlerin zaman içinde yapılma biçiminde bir "grup düşüncesi" veya "darlık" olabileceğini söyledi. Alana özel yatırımla, "sıra dışı bir düşünce olacak" dedi. "Belki de bu sıra dışı düşünce işe yarar bir şey üretmiyor. Belki de eski tasarımların en iyisi olduğu ortaya çıkıyor. Ama bence çeşitli çekimlere sahip olmak gerçekten harika."

Herkes, son dönemdeki girişim dolar akışının ilerlemeye yol açacağı konusunda o kadar iyimser değil.

Harvard Üniversitesi'nde bilim tarihi profesörü Naomi Oreskes , CNBC'ye verdiği demeçte, "Yatırımcılar genellikle işe yaramayan aptalca şeylere yatırım yaptılar." "Çünkü gerçek şu ki, bu teknolojinin 75 yıllık tarihinde, piyasaya dayalı bir sistemde hiçbir zaman kârlı olmadı." Yatırımcılar şu anda nükleere para yatırıyorlarsa, bunun nedeni para kazanabileceklerini düşünmeleri ve "Para kazanacaklarına inandıklarını düşünüyorum çünkü federal hükümetin petrolün büyük bir kısmını alması için büyük bir fırsat olduğunu düşünüyorlar." sekmesi," dedi Oreskes.

2015'ten 2021'e kadar Amerika Birleşik Devletleri'ndeki toplam risk sermayesi anlaşma akışı, kapatılan anlaşmalar açısından %54 arttı ve özel sermaye piyasası araştırma şirketi Pitchbook tarafından CNBC için derlenen verilere göre dolar bazında %294. Aynı zamanda, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki iklim yatırım anlaşma akışı hacim açısından %214 ve dolar değeri olarak %1.348 arttı.

Pitchbook'a göre, nükleer alanda yatırım daha da hızlı arttı – hacim olarak %325 ve dolar değeri olarak %3.642.

Nükleer sektördeki yatırımlardaki hızlı artışın bir kısmı başlangıç noktasıyla açıklanıyor – neredeyse sıfır.

Bir pazar araştırma şirketi olan Enerji Ekonomisi ve Finansal Analiz Enstitüsü'nün kaynak planlama analizi direktörü David Schlissel , "Bu, örneğin rüzgar ve güneş gibi yenilenebilir enerji kaynaklarına yapılan özel yatırımlarla karşılaştırıldığında oldukça küçük" dedi.

Girişim piyasası 2022'de genel olarak yavaşladı ve nükleer yatırım da bir istisna değil. Ukrayna'daki savaş , enflasyon, işten çıkarma dalgası ve durgunluk mırıltıları ile ilgili endişeler, yatırımcıları hem kamu piyasalarında hem de özel sektörde tedirgin etti.

"Yılın başında, fon arayan nükleer girişimler için çok daha farklı bir finansal paradigmaya bakıyorduk. Şimdi, bir savaş ve enflasyonla ilgili güçlerin ardından, kaynak yaratma piyasası daha önce olduğu gibi değil ve bu herkes için zorlayıcı. Yatırım fırsatlarını değerlendiren ve nükleer girişimlere danışmanlık yapan bir nükleer enerji uzmanı olan Brett Rampal , CNBC'ye verdiği demeçte, nükleer veya başka türlü finansman ve destek arıyor.

2021'de risk sermayesi endüstrisine 300 milyar dolardan fazla aktı. Rothrock, 2022'de 160 milyar dolar gibi daha fazlasını görmeyi bekliyor.

Rothrock, "Geri çekilen bazı fonların asla geri gelmeyeceğinden eminim" dedi. Ancak Rothrock, CNBC'ye verdiği demeçte, bir nükleer şirkete para yatıran çoğu yatırımcının bunun hızlı bir yatırım olmayacağını anladığını söyledi. "Nükleer için konuştuğumuz seviyedeki girişimciler ve yatırımcılar uzun oyunu oynuyorlar, oynamak zorundalar. Bu projelerin olgunlaşması ve gerçek nakit akışı yaratması zaman alacak."

Rampal CNBC'ye verdiği demeçte ayrıca, Başkan Joe Biden'ın Ağustos ayında imzaladığı ve iklim değişikliğiyle mücadeleye yardımcı olmak için 369 milyar dolarlık finansmanı içeren Enflasyon Azaltma Yasası'nın nükleer yatırımcılara çok önemli bir olumlu sinyal verdiğini söyledi.

Rampal, "IRA yatırım ve üretim vergi kredileri nükleere özel krediler değil, nükleerin artık bir parçası olduğu düşünülen temiz enerji kredileri ve bu, bu alanı değerlendirecek insanlara ve yatırımcılara gerçekten önemli bir mesaj gönderiyor" dedi. Benzer şekilde önemli olan, Rampal'a göre Avrupa Birliği Temmuz ayında bazı durumlarda sürdürülebilir enerji kaynakları taksonomisinde nükleer enerjinin (ve doğal gazın) bazı özel kullanımlarını tutmak için oy kullandı.

Amerika Birleşik Devletleri'ndeki nükleer enerji endüstrisi, ABD'nin İkinci Dünya Savaşı sırasında ilk atom bombalarını inşa etmesinden sonra bir hükümet projesi olarak başlatıldı. 1951'de bir nükleer reaktör, Idaho'da ilk kez Idaho Ulusal Laboratuvarı olacak Ulusal Reaktör Test İstasyonunda elektrik üretti.

1960'larda ve 1970'lerde, büyük holdingler büyük nükleer enerji santralleri inşa ettiler ve bu projeler genellikle bütçeyi aştı. Kongre Bütçe Ofisi'nin 2011 tarihli bir raporuna göre, "Sonuç olarak, nükleer projeleri üstlenen kamu kuruluşlarının çoğu, inşaat aşamasında not indirimlerine (bazen birkaç not düşürme) maruz kaldı." Ayrıca, 1979'daki Three Mile Adası kazası, halkın güvenlik konusundaki korkularını artırdı ve inşaatı yavaşlattı.

ABD Enerji Enformasyon İdaresi'ne göre, ABD'de nükleer enerji üretimi 2012'de 104 çalışan reaktörle zirve yaptı.

Bununla birlikte, son yıllarda, özel yatırımcılar ve risk sermayedarları, nükleer enerji sera gazı salmadığı için iklim değişikliğine yanıt verme konusunda yeni keşfedilen bir aciliyet duygusuyla nükleer girişimlere para yatırıyorlar. Ayrıca, büyük avantajı olan zayıf şirketlere fon sağlamanın cazibesi de var.

Risk sermayesi modeli büyük bahislere dayanmaktadır – risk sermayedarları paralarını birçok şirkete yayarlar. Birçoğunun başarısız olması veya başa baş gelmesi bekleniyor, ancak bir veya iki şirket çok büyük olursa, tüm bu kayıpların maliyetini fazlasıyla karşılıyorlar. Bu, Apple, Google ve Tesla gibi Silikon Vadisi kahramanlarını inşa eden yatırım modelidir.

Bazı risk sermayedarları özellikle füzyon konusunda heyecanlı. Bu, yıldızlara güç sağlayan nükleer enerji türüdür ve uzun süreli radyoaktif atık üretmez – ancak şimdiye kadar, Dünya'da kalıcı bir füzyon reaksiyonu yaratmanın son derece zor olduğu ve ticari üretim için yeterli enerjiyi üretmenin imkansız olduğu kanıtlanmıştır.

Yatırımcı Vinod Khosla Ekim ayında CNBC'ye "Nükleer fisyondan çok daha iyi" dedi. "Kesinlikle kömür ve fosil yakıtlardan çok daha iyi. Ama hazır değil. Onu hazırlayıp inşa etmemiz gerekiyor."

Hüsrev tek değil. Fusion Industry Association'a göre özel füzyon endüstrisi yaklaşık 5 milyar dolarlık yatırım gördü ve bunun yarısından fazlası 2021'in ikinci çeyreğinden bu yana, Andrew Holland, Dernek CEO'su, CNBC'ye söyledi.

Diğerleri, mikro nükleer reaktör şirketi Oklo'ya yatırım yapan DCVC'nin kurucusu Zachary Bogue gibi, atom çekirdeğini parçalamaya dayalı daha geleneksel nükleer enerji türü olan nükleer fisyondaki yeni gelişmelerden heyecan duyuyor.

Bogue, Eylül ayında CNBC'ye "Gelişmiş nükleer fisyon, mükemmel bir derin teknoloji girişim sermayesi sorunudur" dedi. Teknik ve düzenleyici risk var, ancak bu sorunlar çözülürse, "sadece büyük ölçekli getiriler var … tüm bu unsurlar risk sermayesi için mükemmel bir reçete."

Risk sermayesinin yakın zamanda yazılım ve tüketici teknolojisine odaklanmasıyla karşılaştırıldığında bu bahisler pahalı ve riskli görünse de, yine de eski nesil nükleer endüstriden daha hızlı ve daha çevik bir yaklaşım getirecekler.

Mikro reaktörleri ele alalım.

"Bunlar ilk başta çok pahalı olacak. Ancak amaç, çok daha esnek, çok daha farklı yerlerde şebekeye gidebilen ve farklı işlevlere hizmet edebilen ve şebekeden de çıkabilen bir ürün bulmak." MIT'den Parsons açıkladı.

Benzer şekilde, füzyon girişimleri, 2007'den beri devam etmekte olan ITER gibi devlet araştırma projelerinden çok daha hızlı enerji üreteceklerini söylüyor.

Yatırıma yönelik bu hızlı dönüş yaklaşımı, deneyleri teşvik ediyor. Nükleer Enerji Enstitüsü'nün politika geliştirme kıdemli direktörü Matt Crozat, yeni nesil nükleer reaktörlerin farklı boyutlara, farklı soğutuculara ve farklı yakıtlara sahip olacağını açıkladı. Örneğin, bazı reaktörler izole bölgelerdeki şirketler veya topluluklar için tasarlanıyor. Crozat, CNBC'ye verdiği demeçte, diğerlerinin endüstriyel işlemler için yüksek sıcaklıklarda çalıştırıldığını söyledi.

Crozat, "Gerçekten nükleerin ne anlama gelebileceğinin kapsamını genişletiyor" dedi. Birçoğu başarılı olamayacak, ancak zaman ve pazar neyin gerekli olduğunu ve neyin mümkün olduğunu çözecek, dedi.

Girişim yatırımcıları geri dönüşlere aç olduklarından, bu aynı zamanda nükleer girişimleri, büyük bahis teknolojilerini işler hale getirirken ara gelir akışlarını kovalamaya teşvik ediyor.

Örneğin, Bill Gates'in nükleer inovasyon şirketi TerraPower , ABD Enerji Bakanlığı ile işbirliği içinde Wyoming'deki gelişmiş reaktörünün bir gösterimi üzerinde çalışıyor, ancak bu arada tıbbi araştırma ve tedavilerde de kullanılan izotopları üretmek için kapasitesini kullanıyor. . Gelişmiş nükleer şirket Kairos Power , hem kendisi hem de diğer şirketlere satmak üzere erimiş tuz reaktörleri için tuz üretme kapasitesini geliştiriyor.

Ancak eleştirmenler, risk sermayedarlarının bir iş olarak nükleer enerjinin sorunlu geçmişini görmezden geldiklerini söylüyor.

Schlissel, CNBC'ye verdiği demeçte, "Yatırımcılar, yapımı 2 ila 3 kat daha pahalı olan ve satıcıların vaat ettiğinden daha uzun süren önceki nesil nükleer santrallerden alınan dersleri unuttular veya görmezden geliyorlar." Örneğin, Gürcistan'daki Vogtle elektrik santraline iki yeni reaktör yerleştirme projesinin başlangıçta 14 milyar dolar olduğu tahmin ediliyordu ve sonunda 34 milyar dolardan fazlaya mal oldu ve tamamlanması beklenenden altı yıl daha uzun sürdü, dedi.

Harvard'dan Oreskes, nükleer endüstrinin "uzun süredir tutulmayan sözlere sahip bir teknoloji" olduğunu ve ani yatırımcı ilgisine şüpheyle baktığını söylüyor.

"Kızım olsaydın ve sana aylar, yıllar, on yıllar boyunca tekrar tekrar sözler veren ve onları sürekli bozan bir erkek arkadaşın olsaydı, 'Gerçekten bu adamla birlikte olmak istiyor musun?' derdim."

Kategorik olarak nükleer karşıtı değil ve halihazırda var olan nükleer santrallerin devam eden operasyonunu destekliyor. Ancak, onlarca yıldır "hemen köşede" olacağı vaat edilen füzyona özellikle şüpheyle bakıyor ve füzyona yapılan bu yeni yatırım turunun "gülme testini geçmediğini" söylüyor.

Rothrock, en nihayetinde, yeni nesil nükleer girişimlerin maliyet açısından rekabetçi bir şekilde nükleer enerjiyi nasıl yaratacaklarını bulması gerektiğini, yoksa başka hiçbir şeyin önemi olmadığını söylüyor.

CNBC'ye verdiği demeçte, "Daha fazla para, daha fazla girişim anlamına geliyor ve benim için bu, hedefe daha fazla şut atmak anlamına geliyor (başarı olasılığını artırıyor)," dedi.

"Nükleerdeki mesele ekonomidir. Santraller karmaşıktır ve yapımı zaman alır. Bu yeni girişimlerden bazıları bu sorunları çözerek onları daha basit ve dolayısıyla daha ucuz hale getiriyor. Hiç kimse pahalı bir enerji santrali, özellikle de bir nükleer santral satın almaz. Ekonomi hepsini yönetir."