ile Apple için sendikalar ne anlama gelebilir
Bu haftaki Kod Çözücü bölümü size bir gün erken geliyor çünkü bugün Apple’ın Dünya Çapında Geliştiriciler Konferansı veya WWDC. Dünyanın en önemli şirketlerinden biri olan Apple için yılın en büyük etkinliklerinden biri. Aslında, Apple dünyanın en değerli şirketidir ve ilk çeyreğinde 18 milyar dolar net kar elde etti – tarihteki herhangi bir kamu şirketinin en üç aylık karı.
Bu yüzden, başka bir büyük Apple etkinliğine girerken, Verge işçi muhabiri Zoe Schiffer’ın Apple’ın içinde olan başka bir şey hakkında konuşmasını istedim: perakende çalışanlarının sendikalaşmaya, mağazadan mağazaya itilmesi, çünkü maaşlarından ve çalışma koşullarından memnun değiller.
Zoe, Apple’ın işyerine ilişkin raporlarına daha derinlemesine bakarken, Apple Store çalışanlarının karşılaştığı özel zorlukları öğrendi. Açgözlülük, kaba müşteriler, akıl sağlığı, ücretlerden mutsuzluk ve ilerleme eksikliği ile mücadele ettiler. Birkaç ay önce bu konuda yazdığı bir makale, bazı ortak sorunları olduğunu görmeye gelen ve örgütlenmeye başlayan çalışanlar arasında geniş çapta paylaşıldı.
Bu organizasyon, diğer büyük şirketlerdeki diğer cephe çalışanları için bir eğilim izliyor – bazıları teknoloji, bazıları değil. Amazon depo çalışanları sendikalaşmak için çok halka açık ve uzun süren bir mücadeleye dahil oldular. (Mayıs ayında, bir New York deposu sendikalaşmaya oy verirken diğeri sendikalaşmadı. Ayrıca, 100 Starbucks lokasyonu sendikalaşmaya oy verdi ve bazı Alfabe çalışanları zaten dayanışma birliği denilen şeyin bir parçası.
Zoe gerçekten iyi kaynaklıdır; Bu kavgaya içten bir bakışı var. Tüm bunların nasıl işlediğini ve ne anlama gelebileceğini açıklamamıza yardım ediyor.
Bir not: Bunu konuşmada açıklıyorum, ancak Verge ve Vox Medyası sendikalaştı; Açıkçası ben yönetimim ve Zoe sendikamızda. Bunun konuşmamızla bir ilgisi yoktu, ama hepinizin bildiği gibi, bir ifşayı seviyorum, işte burada.
Tamam, Zoe Schiffer Apple Mağazalarında ve ötesinde sendikalaşma konusunda.
Pekala, gidelim.
Bu transkript alıntı, netlik için hafifçe düzenlenmiştir.
Bu insanlar için oldukça önemli bir rol gibi görünüyor. Görünüşe göre Apple daha büyük bir görevi satın almalarını istiyor. Neden mutsuzlar?
Dışarıdan baktığınızda ve Apple perakende çalışanlarını diğer perakende çalışanlarıyla karşılaştırdığınızda, “Daha fazla para alıyorsunuz, ortam biraz daha iyi ve stok alıyorsunuz. Sorun nedir?” Apple perakende çalışanları bu görevi gerçekten satın aldı. Apple, tüm büyük Apple etkinliklerini izlemelerini, bir yöneticinin doğrudan onlarla konuşmasını ve onları Apple misyonu hakkında gerçekten galvanize etmelerini sağlayarak, kendilerini Apple corporation’la karşılaştırmaya başladıklarını belirtti. Diyorlar ki, “Tamam, sen dünyanın en karlı şirketisin. Gelir açısından herhangi bir şirketin en iyi çeyreğine sahip oldunuz. Neden bunların hiçbirini görmüyoruz? Neden beni göreve getirip bunun bir parçası olduğumu söylüyorsun ama o zaman bir şirket çalışanının kazandığının bir kısmını bile ödemiyorum?”
Apple’ın buna cevabının, “Kurumsal çalışanlarımızın daha fazla beceriye sahip olduğunu varsayıyorum. Kamerayı iPhone’da tasarlıyorlar. Reklamcılar var.” İnsanlar becerilerine göre farklı para alıyor mu?
Evet.
Gerçekten söyledikleri bu mu?
Hayır, Apple bunu asla söylemez. “Kurumsal çalışanların daha yüksek eğitim dereceleri var” diyeceklerini sanmıyorum, çünkü bu mutlaka doğru olmayabilir. Genel olarak, bu insanlara daha fazla ödeme yapılmasının nedenleri olduğuna eminim. Sanırım, “Bak, seni dinliyoruz” diyorlar. Çevreyi biraz daha iyi hale getirmek istiyoruz. Şirkette ilerlemeniz için size daha fazla fırsat sunacağız.” Perakende çalışanları, şirket çalışanlarına ne kadar para ödenmesini istemiyorlar. Çoğunlukla saatte 26 dolar istiyorlar ve Apple’ın çeyrek çeyrekte ne yaptığına baktığınızda akıllarında nispeten küçük bir artış var.
Bu temel bir istek gibi geliyor. Bunu, depolarında sendikalaşma çabalarıyla da karşı karşıya olan Amazon’un aksine söylemek istiyorum. Bu hikayeyi anlamak daha kolaymış gibi geliyor. Amerika’daki işçilerin klasik olarak sendikalı bir alt kümesi olan depo işçileridir ve zorlu çalışma koşullarına sahiptirler. İşçileri zor yollarla yöneten robotları duyduk. Amazon’un çürüteceği şişelere işeyen sürücüler hakkında çok tartışmalı bir anekdot var, ancak işçiler size bunun doğru olduğunu söyleyecekti. Amazon’un kendisi eğitimsel faydalar sağlıyor; depo çalışanlarının şirketten mezun olmalarını gerçekten istiyor ya da en azından öyle olduğunu söylüyor. Bu yollar hakkında çok gürültülü. Bir nedeni var mı? Bunu Apple’ın cephe işçileriyle olan ilişkisiyle karşılaştırın ve karşılaştırın.
Başka bir örnek de getirebilir miyiz? Starbucks, Amazon ve Apple’a bakmanın gerçekten ilginç olduğunu düşünüyorum. Starbucks ve Amazon’a baktığımızda, her ikisinin de işçilerin karşılaştığı bu akut sorunları var. Starbucks’ta, insanlar ciddi şekilde yetersiz ve aşırı çalışıyor. Amazon’da, bahsettiğiniz çalışma koşulları. Apple’da bunlardan ikisi de yok. Amazon kampanyasına karşı Starbucks kampanyasının başarısına bakın. Buffalo’daki iki Starbucks lokasyonu Aralık ayında sendika seçimleri için başvurduklarını ve altı hafta içinde 20 mağazanın sendika seçimleri için başvurduğunu açıkladı. Sanırım şu anda ülke genelinde 250 mağazadayız. Starbucks işçilerinin tüm ülkesini ateşleyen büyük bir sendikalaşma baskısı olduğunu söylediğimizde kastettiğimiz şey buydu.
Amazon’da Staten Island’da başarılı bir işçi sendikası vardı. Ondan sonra sanırım bir ay sonra bir sendikamız daha dosyalayacaklarını söyledi ama dilekçeyi geri çektiler. Olan oldu. Bunun nedenleri çeşitlidir— ancak bunlardan biri – ve New York Times bu konuda iyi bir yazı yazdı – Starbucks çalışanlarının birbirine yakın çalışması. Sadece meslektaşlarıyla oturdukları ve bir yöneticinin bulunmadığı çok zamanları var. Amazon çalışanları çok yalıtılmış durumda ve her zaman aynı insanlarla çalışmıyorlar. İlk etapta sendikalaşmanın nedenleri hakkında oturup sohbet etmek zor. Apple çalışanları arasında bir yerdeler; akut emek sorunları yok. Birçoğu size aşırı çalıştıklarını, stresli olduklarını ve düşük ücret aldıklarını söylese de, yerdeler ve her zaman bir mağaza lideri var. Çalışma koşullarını nasıl iyileştirecekleri hakkında sohbet etmek zorunda değiller.
Şimdiye kadar gördüğümüz şey, üç mağazanın üç ayrı sendikayla sendikalaştıklarını duyurması. İçlerinden biri dilekçelerini çoktan geri çekti ve diğer ikisinin başarılı olup olmayacağı belli değil. Bu konuda daha aşağılayıcı olmak istemiyorum, ancak Apple’ın Amazon’un rotasına mı gideceğini, hiçbir yere gitmeyebilecek daha yavaş bir slogan mı yoksa Starbucks’ın rotasına mı gideceğini gerçekten bilmediğimiz bir noktadayız.
Biraz sendikalaşma 101 yapalım, çünkü orada çoğu insanın bilmediğini düşündüğüm bir sürü terim ve süreç ortaya attınız. Üç ayrı sendika olduğunu söylemiştiniz. Bir birliğin oluşumu aslında biraz karmaşık bir süreçtir. Diyelim ki rastgele bir Apple Mağazasında çalışan bir çalışansınız. Sendikalaşma sürecine nasıl başlarsınız?
Bunu doğru yapmaya çalışacağım çünkü gerçekten karmaşık ve her hikaye yazdığımda tazeleme yapmam gerektiğini hissediyorum. Temel olarak, bir Apple perakende çalışanıysanız, çalışma koşullarınızı iyileştirme konusunda iş arkadaşlarınızla sohbet etmeye başlarsınız ve bazı sendika organizatörleri size bu noktada bir sendikanız olduğunu söyler. Apple corporation’ın gözünde kesinlikle bir sendikanız yok. Yapmanız gereken, mağazanızda çalışan ve kart imzalamak için oy kullanma hakkına sahip kişilerin% 30’unu, temelde bir sendikaya oy vereceklerini söyleyen bir dilekçe almaktır. Bu noktada, Ulusal Çalışma İlişkileri Kurulu olan NLRB’YE sendika oyu almayı planladığınızı söylemek için dilekçe verebilir ve evrak dosyalayabilirsiniz.
Eğer% 30’unuz varsa, NLRB “Tamam, gelebilirsiniz.” Bazen şahsen veya posta yoluyla bir oylama planlayacaksınız. Eğer öyleyse Birliği adına mı oy kullanabilecek kişilerin çoğunluğu ise, bir birlik var. Bu noktada bir sözleşmeye karar vermelisiniz ve şirket masaya gelip sizinle pazarlık yapmak zorunda. Bu birliğin gücüdür, ancak bir sözleşmenin fiilen onaylanması yıllar alabilir.
Tam bir transkript yakında hazır olacak.
