Pek çok Sanrio karakteri arasında hiçbiri benimle Gudetama gibi konuşmuyor: biraz soya sosu ve kendi haline bırakılmaktan başka bir şey istemeyen, cinsiyetsiz, amaçsız bir yumurta . Aynı. Karakter sevimli çıkartmalar ve tişörtler yapıyor ve şimdi Netflix'te kendi dizisine yayılıyor. Tamamen gereksiz görünüyor ve çoğunlukla da öyle – Gudetama hakkında belirgin motivasyon eksikliğinden başka bir şey bilmemize gerçekten ihtiyacımız yok. Yine de, Gudetama: An Eggcellent Adventure adlı gösteri, kısa çalışmasını haklı çıkaracak kadar büyüleyici olmayı başarıyor. Pek çok TV şovu yorucu olabilirken, Gudetama bunun yerine siz yorulduğunuzda izliyor.
Öncül, doğal olarak oldukça aptalca: Gudetama ve bir civciv, her nasılsa, bir restoranın buzdolabının içindeki bir karton kutudaki yumurtalardan çıkıyor. Civciv daha sonra kardeş olmaları gerektiğine karar verir ve yoğun bir şekilde anne tavuğu bulmaya odaklanır. Duyarlı hale gelmekten o kadar da heyecan duymayan Gudetama, meseleyi anlamıyor. Ama civciv, sizi sürekli evden dışarı atan ısrarcı bir arkadaş gibidir ve tüm itirazlarına rağmen Gudetama'yı bir maceranın içine çekmeyi başarır. İkisi iyi bir tuhaf çift olur; sürekli iyimser piliç ve hayalleri sorulduğunda "gelecek kasvetli" diyen Gudetama.
Seri kısa. 10 bölüm var, ancak hepsi 15 dakikadan kısa, bu nedenle şakanın karşılamayı uzatma şansı yok. Ve kayıtsız, konuşan bir yumurtanın gerçeküstülüğünü artırmak için şov, animasyon ve canlı aksiyonun bir karışımını kullanıyor. Yani bu tüyler ürpertici karikatür yumurta gerçek dünyada takılıyor, gerçek insanlarla konuşuyor. Gudetama'yı kamera karşısına almak için can atan bir TV yapımcısı ve Gudetama'nın dünyaya dair net bakış açısını ilham kaynağı olarak alan, anketlerde öne çıkan bir başbakan var.
Belki de diziyle ilgili en eğlenceli şey, tüm yemek şakalarıdır. Gudetama ve civciv, merkezinde yumurta bulunan şaşırtıcı derecede derin ve gizli bir mutfak dünyasının sadece iki parçasıdır. Maceralarında, bilgelik veren yaşlı tamago suşi rulolarıyla tanışırlar; iyi haşlanmış olan katı yumurtalar; ve ışıktan nefret eden kapatılmış asırlık yumurtalar. Bir noktada, Gudetama ve civciv, yumurtanın bozulmasını önlemek için bazı kurutucu paketler çalmaya çalışır ve sonunda dev bir omlet tarafından yönetilen bir suçlu yeraltı dünyasına çekilirler, sanki Jabba the Hutt yenilebilirmiş gibi. Pek bir anlamı yok ama buna gerek de yok. Konuşan bir yumurta hakkında bir hikaye.
/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/24290986/EP07_26.jpg)
Gösteri ne kadar sevimli ve aptalca olsa da, içinde güçlü bir karamsarlık akımı var. Gudetama sadece tembel değil: yenildi. Tüm karmaşıklığıyla dünyamıza bakıyor ve asıl amacın ne olduğunu merak ediyor. Baş ağrısıyla uğraşmaktansa hiçbir şey yapmamak ya da akışına bırakmak daha iyidir. Bir noktada, yumurta "haftada sekiz gün izin" platformuyla başbakanlığa bile aday oluyor. Şimdi bu hepimizin geride kalabileceği bir şey.
Aggretsuko'ya çok benzeyen Gudetama şovu, varlığını haklı çıkarmayan tek notalık bir şakadan biraz daha fazlası olma potansiyeline sahipti. Ve çoğunlukla tek kullanımlık olsa da, ilişkilendirilebilirliği, onu diğer tüm tembel yumurtalar için ideal bir eğlence haline getirir. Bakın, Aralık ayının yarısını çoktan geçtik ve tatil tatili yakın olmasına rağmen, ben bunu yazarken hâlâ kilometrelerce uzaktaymış gibi hissediyorum. Bu tümseği aşmak için hepimizin biraz yardıma ihtiyacı var. Bu yardım, "meh" demeyi seven küçük bir yumurta sarısıysa, öyle olsun.
Gudetama: Bir Eggcellent Macerası şu anda Netflix'te yayınlanıyor.
