LG C2 OLED TV incelemesi: yanlış gidemezsiniz

LG'nin C2 OLED'i, kusursuz görüntü kalitesi ve sınıfının en iyisi oyun performansı sağlayan gerçekten etkileyici bir 4K TV'dir. Daha üst seviye ve daha pahalı G2, LG'nin amiral gemisi olmasına ve daha parlak bir ekran sunmasına rağmen, C2 cüzdanınızda daha kolay ve oturma odanızda oturan herkesi şaşırtabilecek bir görüntüleme deneyimi sunuyor.

2.499 dolara mal olan ancak rutin olarak çok daha ucuza satılan 65 inçlik C2'yi inceledim. Bu sık indirimler sayesinde C-serisi, LG'nin ürün yelpazesinin en tatlı noktası haline geldi ve bu özelliklerle dolu TV, şirketin OLED setleri üretmesinden yıllar sonra öğrendiği her şeyi sergiliyor. Eşsiz siyahlar, çarpıcı kontrast ve şaşırtıcı düzeyde derinlik ile sürükleyici bir görüntüye güvenebilirsiniz. Bu yıl QD-OLED TV'lerin gelişiyle ilgili çok konuşuldu ve göze çarpan bazı görüntü avantajları sunarken , Samsung ve Sony'nin ilk setleri C2'den daha pahalı ve ikisi de LG'nin kapsamlı oyun yetenekleriyle boy ölçüşemiyor.

a]:shadow-highlight-franklin”> ÜRÜNLERİ NASIL DEĞERLENDİRİYOR VE DEĞERLENDİRİYORUZ

Ancak LG'nin C2'de yaptığı ana iyileştirmelerden biri, cihazı açmadan çok önce belli olacak. Bu TV'nin tasarımıyla ilgili en dikkate değer şey, ne kadar hafif olduğudur. LG, kompozit fiber malzemelere geçerek ağırlığı büyük ölçüde azalttı. Test ettiğim 65 inçlik model, standlı 40,8 pound veya standsız 36,6 pound ağırlığında. Bunu, stand takılıyken 71,9 pound veya olmadan 52,9 pound gelen geçen yılki versiyona karşı istifleyin ve fark önemli. Daha büyük boyutlu C2'lerden birini kutudan çıkarırken ve kurarken yine de bir yardım eli isteyeceksiniz, ancak bu gerçekten yalnızca ekranın genişliğinden kaynaklanıyor; ağırlık artık tamamen yönetilebilir. Kaide standı da artık daha hafif, daha dar ve kayda değer ölçüde daha uzun; Sonos ses çubuğum eski CX'imle ekranı kısmen engelledi, ancak bu standın ekstra açıklığı sayesinde bu sorun değil.

Bir TV'nin ağırlığı, onu bir medya standına yerleştirdikten veya monte ettikten sonra bir daha asla düşünemeyeceğiniz türden bir şeydir, ancak ikinci senaryoda azaltılmış ağırlık, duvarınızı daha az zorlayacaktır. Her şeyden önce, bu sadece etkileyici bir mühendislik ve aynı zamanda çok kırılgan olan yıllarca ağır OLED'lerden sonra hoş bir değişiklik. Bu kombinasyonun çoğu zaman stresli olduğu ortaya çıktı, ancak C2'nin kutudan çıkarılması ve manevra yapması çok daha kolaydı. 42 inçten (1.399 $) devasa 83 inçlik bir modele (5.499 $) kadar değişen boyutlarda gelir. Yine, hepsi düzenli olarak önemli ölçüde daha az satışta. Ne kadar büyük veya küçük olursanız olun, TV'ler aynı özellikleri paylaşır ve hepsinde dört HDMI bağlantı noktası bulunur.

Başka yerlerde, C2 genel tasarımda şık öncüllerinin peşinden gidiyor, ancak yine de gözle görülür yükseltmeler var. LG, çerçeveleri TV açıldığında neredeyse algılanamayacak kadar küçültmeyi başardı ve sizi ekrandaki her şeye tamamen kaptırdı – ister bir film, ister bir oyun ya da sık sık görebileceğiniz muhteşem Apple TV ekran koruyucuları olsun. dakikalarca dikkatimi çalıyor. Parlak cam panel, günün saatine veya TV'nin odanın neresine yerleştirildiğine bağlı olarak dikkat dağıtıcı yansımalara eğilimli olabilir; TCL 6-Serisi ve diğer TV'lerin parlama önleyici kaplamasını zaman zaman kaçırdım. Ancak izleme koşulları doğru olduğunda, LG'nin seçtiği malzemeler yalnızca TV görüntüsünün zenginliğini ve gücünü artırır.

HDMI bağlantı noktalarına gelince, dördü de 120Hz 4K oyun oynama ve tüm HDMI 2.1 özellikleri dizisine sahip. Hangi cihazın hangi bağlantı noktasına takılacağı konusunda bu kadar değerli olmak zorunda olmamak güzel. Açıkçası, soundbar'ınızın eARC HDMI bağlantı noktasından çalıştığından emin olmak isteyeceksiniz, ancak geri kalanı bol esneklik sağlar. LG bunu yıllardır yapıyor ve bazı TV üreticileri sonunda her HDMI bağlantı noktasında tam bant genişliği yakalayıp ilerlerken, Hisense ve TCL gibi diğerleri hala en önemli özelliklerden bazılarını (120Hz gibi) iki bağlantı noktası yerine iki bağlantı noktasıyla sınırlandırıyor. bir sürü.

LG'nin Magic Motion uzaktan kumandasını kullanarak C2'yi açın – evet, isterseniz hareket kontrolleri olan bir Wii değnek denetleyicisi gibi kullanabilirsiniz – ve webOS'un en son sürümü tarafından karşılanırsınız. Şirketin TV yazılımı, birkaç yıl önce Samsung'un Tizen ve Vizio'nun Smartcast OS'sine daha çok benzeyen tam bir “ana ekran” deneyimine geçti. Eski LG'lerin daha az meşgul olan alt üçte birlik "bıçak" arayüzünü tercih ettim, ancak şirkete zamanla uyum sağladığı için hata yapamam. İster ana ekranda uygulamalara göz atın, ister AirPlay 2 gibi özellikleri kullanın, ister Ana Ekran Panosu aracılığıyla akıllı ışıklarda geçiş yapın, C2'de webOS'ta gezinmek sorunsuz ve hızlı yanıt verir.

Ne yazık ki, webOS mevcut durumunda çok meşgul, şişkin ve rastgele büyüdü. Çok fazla özellik var mı? Emin. C2, yalnızca bir örnek olarak Amazon Alexa, Google Asistan ve LG'nin kendi sesli asistanını destekler. AirPlay 2 ve HomeKit de orada. Ancak LG çok fazla şey yapmaya çalışıyor ve her şey karmakarışık geliyor. Ana ekranın üst kısmı, son birkaç ay içinde, hiçbiri fazla ilerleme ile sonuçlanmayan bazı yinelemeler ve deneyler gördü. Başlangıçta, hava durumu, TV'nin özelliklerini kullanma ipuçları ve reklamlardan oluşan bir karmakarışıktı.

Artık üst başlıkta çok fazla yer kaplayan dev bir "webOS" logosu var. Bunların altında, bariz reklamlarla karıştırılmış trend öneriler var. Sırada Uygulama Listesi – muhtemelen en sık kullanacağınız bölüm – ve ardından HDMI girişlerini ve akıllı ev cihazı kontrollerini aynı satırda birleştiren Ev Kontrol Paneli var. Ondan sonra, ardı ardına unutulabilir saçmalıklar var ve genel deneyim bir araya getirilmiş ve dolambaçlı hissediyor. Ana ekranda neden hiçbir zaman açmayacağım yerleşik web tarayıcısına ayrılmış bir satırın tamamı var? LG'nin spor uyarı karuseliyle ilgilenmiyorsam, onu gizlemenin veya kaldırmanın bir yolu yok; Yapabileceğim en iyi şey, onu ekranın aşağısına taşımak. Özelleştirilebilir Uygulama Listesi satırında bile, LG'nin birçok uygulaması kaldırılamaz. Ve sonra, bazıları yalnızca üç veya dört öğe içeren, tekrar eden önerilen içerik satırları vardır. Çok az kafiye veya sebep var ve LG'nin bunun bir kısmını dizginlediğini ve bir sonraki TV dizisinde webOS'a daha fazla odak ve amaç verdiğini görmeyi çok isterim. Ama iyimser değilim.

Neyse ki, TV'nin gerçek ayar menüleri geçmiş yıllara benzer kalıyor ve aradığınızı bulmak için yeterince basit. Varsayılan olarak LG, ekranı karartabilen ve C2'nin en iyi şekilde görünmesini engelleyen enerji tasarrufu özelliklerini etkinleştirir, böylece farklı resim modlarını ve diğer ayarları keşfederken bunları kapatmak isteyeceksiniz . WebOS'un ana ekranının gelişigüzel düzeni veya reklamları sinirlerinizi bozarsa, her zaman Apple, Roku, Amazon veya Google'dan bir akış oynatıcısı bağlayabilir ve TV'nin yazılımını temel menülerin ötesinde büyük ölçüde görmezden gelebilirsiniz.

Ama size şunu söyleyeyim: Bir film veya TV izlemeye başladığınızda, C2'nin ana ekranı veya varsayılan ayarlarıyla ilgili tüm tartışmaları anında unutacaksınız. Basitçe söylemek gerekirse, bu fiyata alabileceğiniz en iyi görüntü kalitesidir. HDR 800 nit'in biraz üzerinde zirveye ulaştığında, C2 geçen yılki C1'den (ve kesinlikle daha önce sahip olduğum CX'den) hissedilir şekilde daha parlak , TCL 6-Serisi gibi Mini LED TV'ler ve kör edici gibi son Hisense setleri ile eşleşmese bile parlak U8H . Oturma odanız çok fazla güneş ışığı alıyorsa, bu alternatifleri veya daha önce bahsettiğim QD-OLED'lerden birini kullanmak mantıklı olabilir, çünkü gelişmiş renk parlaklıkları tüm görüntünün daha parlak görünmesini sağlayabilir. LG'nin amiral gemisi G2, toplam parlaklığı, entegre bir soğutucu yardımıyla C2'nin yapabileceğinin ötesine taşıyor.

Yani her senaryoda galip gelmeyecek, ancak C2 beni asla daha fazlasını istemeyi bırakmadı. OLED'lerin uzun zamandır bilindiği göz kamaştırıcı kontrast ve mürekkepli siyahlar üzerinde iyi sonuç verir. Renkler aşırıya kaçmadan canlıdır ve HDR vurguları Dolby Vision IQ, HDR10 ve HGiG desteğiyle öne çıkar. Top Gun: Maverick'i izlemek bu konuda özel bir deneyim.

Ama bundan daha fazlası var. C2'nin resminin sağladığı derinlik ve boyutluluk beni gerçekten etkiledi. Bence bu, LG'nin Alpha 9 Gen 5 yongasının ön plandaki konuyu arka plandan ayırma ve her ikisinin de görüntü işlemesini optimize etme şeklinden kaynaklanıyor. Geçmişte, bu tür şeyleri bir pazarlama hilesi olarak görmezden geldim, ama burada satıldım. Herhangi bir esneme ile 3B değildir; efekt ince ama C2'nin video doğruluğuna biraz fazladan ekler. OLED panellerin hızlı tepki süresi, film ve diğer 24 fps içeriği izlerken titremeye neden olabilir. Bu tür şeylere karşı hassassanız, LG'nin Sinematik Hareket geçişi, pembe dizi efektine çok fazla eğilmeden işleri yumuşatmak için iyi bir iş çıkarır.

OLED TV'yi yalnızca yerleşik hoparlörlerine güvenmek için harcayan pek çok insan tanımıyorum, ancak kendinizi bir süre ses çubuğu veya surround sistemi olmadan bulursanız, C2'nin ses çıkışı tolere edilebilirden daha iyidir. Şirket, orta düzeyde ses seviyelerinde iyi bir denge sağlamak için bazı yapay zeka hileleri kullanıyor, ancak bas konusunda fazla bir şey beklemeyin. Bu hoparlörler geçici olarak iyidir, ancak ses deneyimini görsel olanla eşit hale getirmek için C2'yi daha iyi bir ses sistemi ile eşleştirmek isteyeceksiniz.

Bir oyun konsoluna atladığınızda, LG donanımı otomatik olarak tanır. Uzaktan kumandadaki ayarlar düğmesine basmak, geçerli kare hızını görüntüleyen, ayrıntılı siyah seviyesi ayarlamaları yapmanıza veya oynadığınız oyunun türüne göre resim ön ayarları arasından seçim yapmanıza olanak tanıyan bir oyun panosunu açar. C2, tüm HDMI bağlantı noktalarında olağanüstü düşük giriş gecikmesi sergiliyor ve LG, AMD FreeSync Premium, Nvidia G-Sync ve açık standart sürüm dahil olmak üzere istediğiniz her VRR enkarnasyonuna ek olarak Dolby Vision oyun oynamayı desteklemekte tek başına duruyor. Bu TV, PS5 ve Xbox Series X için mükemmel bir eşleşmedir ve bu nesil konsollardan en iyi şekilde yararlanabilir. Yine, diğer TV'ler daha parlak olabilir, ancak oyun deneyimi her zaman tutarlı değildir. Samsung, bu yıl S95B QD-OLED ile zaman zaman parlaklığı ve oyun / VRR performansını olumsuz yönde etkileyen bazı bellenim büyüme sancıları yaşadı.

LG'nin C2'si olağanüstü bir TV ve tatil sezonuna girerken, birçok perakendecide şimdiden çok cazip bir bölgeye indiriliyor. Ancak yine de geçen yılki C1'de büyük tasarruflar bulabilirsiniz ve ikisini birbirinden ayıran bir ton yok. C2 biraz daha parlaklaşıyor ve daha akıcı günlük performans sunuyor, ancak en iyi özelliklerinin çoğu geçen yılki modelde bulunabilir. LG, OLED TV alanında Samsung ve Sony'den etkileyici bir rekabetle karşı karşıya, ancak yılların uzmanlığıyla bu pazarda hala ağır. C2, bunların hepsi güzel, çok yönlü ve şaşırtıcı derecede hafif bir dikdörtgende damıtılmıştır. Yüzlerce daha ucuza çok iyi bir TV alabilirsiniz, ancak çok azı tavizsizdir.

Fotoğraf Chris Welch / The Verge