lansmanına ayarlandı
Eski aile fotoğraf albümünüzün sayfalarını çevirdiğinizi düşünün. Arkadan başla. Dördüncü doğum gününüzden ve hatta bazılarınızdan bir yürümeye başlayan çocuk olarak planet pinata parti fotoğraflarına varıyorsunuz. Ama sonra farkına varıyorsun ki bundan önce hiç resim yok. Hayatın ancak bebeklikten çıktığın zamandan beri ele geçirildi.
Sonra birisi gelir ve bebekken daha önceki bazı resimlerinizi ortaya çıkarmayı teklif eder. Muhtemelen onları görmek istersin.
Şimdi size tüm evren için bu tür resimleri görme şansı verildiğini hayal edin. Ve nihayet 22 Aralık 2021’de piyasaya sürülmesi planlanan yeni ve etkileyici James Webb Uzay Teleskobu’nun bize, büyük olasılıkla kozmos anlayışımızı büyük ölçüde değiştirmeyi vaat ettiği şey tam olarak bu.
Teleskoplar uzaktaki nesneleri görmemizi sağlar. Çoğu ışığı toplamak ve odaklamak için aynalar kullanır. Ve büyük ayna, daha güçlü bir teleskoptur. Onları tepelerde ve çöllerde buluyorsunuz ama aynı zamanda uydulara da monte ediliyorsunuz. Uzayda olmak, Dünya atmosferi nedeniyle daha fazla bozulma olmadığı anlamına gelir. Bu, daha keskin ve daha yüksek çözünürlüklü görüntülerle sonuçlanır.
Ama uzay teleskopları neden önemlidir ve neden umursamalıyız?
Hubble Uzay Teleskobu’nun başarıları muhtemelen bazı ikna edici nedenler verebilir. Ayrıca, Hubble hakkında konuşmadan James Webb hakkında konuşmak zor olurdu.
Hubble’ın mirası
Birçoğumuz için sembolik Hubble Uzay Teleskobu (HST) uzaya açılan penceremizdi. Bize evrenin ne kadar inanılmaz derecede büyük, göz kamaştırıcı ve bazen garip ve hatta korkutucu olabileceğini gösterdi. Bize hayvanları ve her çeşit ve şekildeki galaksileri hatırlatan gaz bulutlarının çarpıcı ve renkli görüntülerini sağladı.
Ancak Hubble bize resimlerden çok daha fazlasını verdi: Aynı zamanda evrenin yaşı hakkında daha iyi bir tahminde bulunmamızı sağladı — yaklaşık 13.8 milyar yıl. Hubble, daha önce birçok bilim insanının inandığının aksine, evrenin hızlandırılmış bir hızla genişlediğini doğrulamak için de çok önemliydi.
Fotoğraf albümümüze dönelim. Hubble’ın Derin Alan görüntüleri bize milyarlarca ışık yılı uzaklıktaki evrende şimdiye kadar bilinen en eski ve en uzak nesnelere eşi görülmemiş bir bakış attı. Işığın uzun mesafeler kat etmesi zaman aldığından, milyarlarca yıl önce olduğu gibi çok uzak nesneler görüyoruz. Hubble ile, Büyük Patlama’dan yaklaşık 400 milyon yıl sonra, evrenin “yürümeye başlayan resimleri” ne kadar geriye gidebiliriz.
Eğer Hubble ile başardığımız şey buysa, şimdiye kadar yapılmış en büyük ve en karmaşık ve ayrıntılı uzay teleskopu olan yeni James Webb Teleskopu ile hangi harika yeni şeyleri görüp öğrenebileceğiz?
Evrenin ‘bebek resimleri’
James Webb’in planlanan ilk lansman tarihinden bu yana neredeyse 20 yıl geçti. Teleskopun tamamlanması için birçok teknolojik ilerlemeye ve hatta yeni icatlara ihtiyaç vardı. Proje birçok zorluk ve gecikmeyle karşı karşıya kaldı, ancak şimdi hazır ve kesinlikle beklemeye değer. Neden burada olduğunu.
Webb, uzaya gönderilecek en büyük birincil aynaya sahip. 18 Altın kaplama altıgen küçük aynadan oluşan bu ayna, Hubble’ın altı katından daha büyük. ama aynı zamanda hassasiyeti arttırdı ve kızılötesi ışıkta gözlemlerken, Hubble esas olarak görünür ışıkta gözlemliyor, sizin ve benim görebildiğimiz türden.
Teleskopun fırlatılması birçok kez ertelendi
Tüm sıcak cisimler kızılötesi radyasyon yayar, siz ve ben bile. Kızılötesi ayrıca TV uzaktan kumandalarında, gece görüş kameralarında ve meteoroloji ve hava uydularında kullanılır. Ve kızılötesi ışıkta gözlem yapabilmek, Webb’in çok daha uzak ve daha eski nesneleri görebileceği anlamına gelir. Bunun nedeni, kısmen Hubble sayesinde, bu nesnelerin bizden ne kadar uzakta olduğunu, ışıklarının kızılötesine doğru daha fazla kaydığını biliyoruz. Önceki keşiflere dayanarak yeni şeyler keşfetmek: Bu bilimdir.
En eski yıldızlara ve galaksilere bakmak istiyorsak, onları kızılötesi ışıkta gözlemlememiz gerekir. Webb, en uzak galaksileri gören ve evrenin Büyük Patlama’dan yaklaşık 250 ila 100 milyon yıl sonra neye benzediğine dair bir fikir edinen ilk teleskop olacak — evrenin ilk “bebek resimleri”, belki de ilk galaksiler.
Bulutların arasından görmek
Ancak kızılötesi ışığa bakmanın başka bir yararı var: Toz bulutlarının arasından görmeyi sağlıyor.
Bu bulutlardaki küçük parçacıklar görünür ışığı engellemede çok iyidir. Onları gözlerimizle göremiyoruz, tıpkı burada çok bulutlu bir gecede yıldız göremediğimiz gibi. Hubble da yapamaz.
Ancak kızılötesi ışık çok daha az etkilenir, bu yüzden James Webb Teleskopu ile bu toz bulutlarına sadece arkalarında ne olduğunu görmek için değil, aynı zamanda yıldızların ve gezegenlerin oluşumuna daha iyi bakmak için nüfuz edip bakabileceğiz.
Uzay teleskobu lansmanı: Benzersiz bir meydan okuma
Webb’in devasa boyutu büyük bir zorluk teşkil ediyor. 6,5 metre genişliğinde (21 fit genişliğinde) bir aynaya sahip bir teleskopu uzaya göndermek kolay bir iş değildir, özellikle de onu taşıyacak roket, bir Ariane 5, 5 metreden daha geniş bir şey taşıyamaz. geniş.
Bu yüzden teleskopun devasa bir yüksek teknoloji ürünü milyar dolarlık origami parçası gibi katlanabilmesi için tasarlanması gerekiyordu, böylece rokete sığacaktı. Ek olarak, teleskop yalnızca mutlak sıfıra yakın sıcaklıklarda (-223 ° C) çalışabildiğinden, güneş ışığından korumak ve güneş ısısından izole etmek için tenis kortu büyüklüğünde beş katmanlı bir güneş camı gerektiriyordu. Ve bu güneşlik de katlanabilmeli ve sonra bir kez açılmalı – inanılmaz derecede zor bir mühendislik problemi.
James Webb teleskopunun yörüngesi, Dünya’dan ayın yörüngesinden beş kat daha uzakta olacak
Fırlatmadan kısa bir süre sonra, teleskopun açılmasının karmaşık ve ince tangosu başlayacak — gerçekleştirilmesi üç hafta sürecek bir tango. Bu süre zarfında, Dünya üzerindeki kontrol ekibi, büyük bir hassasiyet ve zamanlama ile gerçekleştirilmesi gereken bir işlem olan Webb’in ilk bölümlerini uzaktan açmak zorunda kalacak. Fırlatmanın şiddetinden sonra bile her şey mükemmel çalışmalı. Hataya yer yok: Teleskopun son varış noktası Dünya’dan 1, 5 milyon kilometre (932.000 mil) olduğundan, bir şey işe yaramazsa veya bozulursa, onarım görevleri için hiçbir şans olmayacaktır.
Webb gibi teleskoplar bize evrenin görünmeyen kısımlarına, gizli yıldızlara ve gezegenlere ve yeni dünyalara erişim sağlıyor ve bize yeni keşifler yapma şansı veriyor. Galaksilerin oluşumunu, yıldızların ve gezegenlerin doğuşunu ve çok erken evrenin ortaya çıkışını gözlemleme vaadiyle, Webb misyonunun ilgi çekici ve büyüleyici içgörülerle ortaya çıkması muhtemel görünüyor.
Webb, evren, kökeni ve ilk günleri hakkındaki anlayışımızı kesinlikle derinleştirecek ve hatta belki de değiştirecektir. Hangi yeni şeyleri keşfedeceğiz? Yeni nesil astronomlara ve bilim meraklılarına hangi yeni şaşırtıcı resimler ilham verecek?
Öyleyse bu tarihi hatırlayın – 18 Aralık 2021 – ve her şeyin yolunda gitmesi için parmaklarınızı çaprazlayın, çünkü bu, evrene bakış açımızın sonsuza dek değişebileceği gün olabilir.
